اين آزمون شامل ده ‘لکه جوهر’ است که برخي از آنها رنگي، برخي سياه، خاکستري و سفيد هستند و هر يک روي کارت جداگانه‌اي قرار دارند. دليل انتخاب لکه‌هاي جوهر توسط رورشاخ به اين جهت بود که اين لکه‌ها نشانگر چيز خاصي نيستند. در نتيجه اشخاص مجبور مي‌شوند چيزي را در آنها ‘ببينند’ و در جريان اين ديدن، افکار و احساسات خودشان را بر روي لکه‌هاي جوهر فرافکني نمايند. او لکه‌هاي جوهر آزمونش را با چکاندن جوهر در وسط يک تکه کاغذ و سپس تا کردن آن کاغذ مي‌ساخت. تا کردن کاغذ باعث پخش شدن جوهر به شکلي متقارن مي‌شد، اما رورشاخ شکل و رنگ و ترتيب ارايه لکه‌ها را بر يک رشته دلايل نظري استوار کرده بود. براي مثال آزمون را با لکه تمام مشکي يا نسبتا ساده شروع مي‌کرد که افراد معمولا آن را شبيه خفاش يا پروانه مي‌ديدند، سپس کارت دوم را نشان مي‌داد که بخش‌هاي قرمز رنگي داشت. فرض او بر اين بود که رنگ قرمز موجب مي‌شود آزمودني حالت تدافعي بگيرد و پاسخ‌هاي هيجاني عميقي در او ايجاد شود. به نظر رورشاخ نحوه کنار آمدن آزمودني با اين فشار رواني و چگونگي ادغام بخشيدن اين لکه در ذهن وي نشان‌دهنده توانايي‌هاي مقابله‌اي و ميزان يکپارچگي شخصيت او است.
هدف رورشاخ سنجش ساختار شخصيتي درمانجو است .که بر2 اصل تاکيد دارد
1.سازماندهي شناختي :يعني تجارب خود را چگونه سازمان دهيم
2.تصوير سازي ذهني از موضوع :يعني اين تجارب ادراک شده برايش چه معنايي دارد .
فرضيه هاي رورشاخ :
طبق فرضيه اصلي رورشاخ ،محرک محيطي بوسيله نيازها، انگيزه ها،تعارض هاو آمايه هاي ادارکي (يعني فرد آماده چه چيزي را درک کند)مشخص و سازمان داده مي شود
اولين نظري که تفسير رورشاخ برآن مبتني ،نحوه ي پاسخ دادن افراد به رورشاخ که معرف چگونگي برخورد آنان با ساير موقعيت هاي مهم است.
اين چگونگي برخورد با ساير موقعيت ها مستلزم :
1.سازمان دادن
2.قضاوت کردن
روش اجراي آزمون
آزمون رورشاخ به صورت فردي اجرا مي‌شود. آزمايش‌کننده پس از يک توضيح کلي درباره هدف آزمون، هر يک از ده کارت را يکي پس از ديگري به دست او مي‌دهد و از او مي‌پرسد:«اين چه مي‌تواند باشد؟». آزمايش‌کننده بايد از هرگونه راهنمايي اضافي، ايجاد محدوديت در نوع پاسخ و يا القاي پاسخ خودداري کند. به عنوان مثال، اگر آزمودني پرسيد:«همه اين لکه را توصيف کنم يا قسمتي از آن را؟»، آزمايش‌کننده در پاسخ بايد بگويد:«هر طور مايليد». پس از دادن هر کارت به دست آزمودني با استفاده از کورنومتر، زمان شروع ثبت و پس از اتمام پاسخ‌هاي آزمودني، زمان واکنش به هر کارت محاسبه و يادداشت مي‌شود. هر کارت دوبار اجرا مي‌شود. در مرحله اول که مرحله همخواني آزاد انديشه‌هاست، اگر آزمودني تنها يک پاسخ به کارت بدهد، آزمايش‌کننده مي‌گويد:«بعضي اشخاص بيش از يک چيز در اينجا مي‌بينند». اين تذکر فقط يک بار داده مي‌شود. اگر آزمودني از پاسخ دادن به کارت خودداري کند و بگويد چيزي در آن نمي‌بيند، آزمايش‌کننده ممکن است بگويد:«بيشتر مردم واقعا در اينجا چيزهايي مي‌بينند، از فرصت خود استفاده کنيد». آزمايش‌کننده ضمن ثبت زمان، واکنش آزمودني به هر کارت و چرخاندن کارت‌ها از سوي آزمودني را نيز ثبت مي‌کند. وقتي براي يکبار پاسخ ده تصوير گرفته شد، از آزمودني خواسته مي‌شود تا براي بار دوم نيز آنها را وارسي کند. بدين‌ترتيب که از او مي‌خواهند تا توضيحات ديگري درباره پاسخ‌هاي داده شده بدهد و در مورد اين که چرا و چگونه اين پاسخ‌ها را داده توضيح دهد.
